Confrérie des Chevaliers Domaine Backerbosch
De in de vorige eeuw in Nederland nog bescheiden wijncultuur, die voornamelijk voorkwam rond Maastricht, is uitgegroeid tot een volwaardige wijnproductie in meerdere delen van ons land. Niet alleen grote professionele wijnhuizen, maar ook meerdere kleinere wijnproducenten, hebben Limburg inmiddels duidelijk op de kaart gezet. Eén van hen is de wijngaard ‘Backerbosch’. Een wijngaard die op een niet commerciële wijze wordt geëxploiteerd door de ‘Stichting Domaine de la Confrérie des Chevaliers Backerbosch’, met als doel dit stukje Limburgs cultureel erfgoed in stand te houden.
Historie van de wijngaard Backerbosch
De wijngaard Backerbosch bevindt zich in Cadier en Keer, ten oosten van Maastricht, naast de golfbaan ‘Het Rijk van Margraten’ en aanpalend aan het Missiehuis. De wijnberg is genoemd naar de Romeinse villa ‘Backerbosch’, die hier gebouwd werd rond 300 na Christus. De funderingen van deze villa bevinden zich nog steeds onder de bodem van de wijngaard en de aangrenzende golfbaan. De ligging van deze villa was goed gekozen, met een prachtig uitzicht op de legerplaats Mosae ad Trajectum, het huidige Maastricht. Om de villa te bouwen werden uit de onderliggende mergel, blokken gezaagd. Hierdoor zijn de huidige aanwezige grotten ontstaan. Ook de paters hebben in de jaren 1800, voor de bouw van hun klooster, van deze aanwezige mergel gebruik gemaakt. De wijngaard Backerbosch is aangelegd op de plek waar de vroegere Romeinse villa heeft gestaan. De wijnberg werd aangeplant met de druivensoorten Optima, Kerner en Riesling.
Confrérie
Om het wijndomein meer glans te geven is de Confrérie ‘Wijnbroederschap Backerbosch’ in het leven geroepen. Een duik in de geschiedenis leert dat de Confréries in Frankrijk in vroegere tijden een taak hadden die te vergelijken was met die van de schuttersgilden in onze contreien.
Het aantal wijngebieden was beperkt en de weg van producent naar gebruiker was lang en gevaarlijk, zodat een daadwerkelijke bescherming met een degen geen overbodige luxe was. De uitbreiding van de wijncultuur en de grotere veiligheid bij het transport, hadden tot gevolg dat de confréries in slaap sukkelden. In het begin van de vorige eeuw werden de confréries echter weer tot nieuw leven geroepen. Nu met andere doelstellingen. Het promoten van het eigen wijngebied en het organiseren van gezellige wijnproefdagen onder vrienden, de confrères, behoorden tot hun doelstelling.
In de middeleeuwen kozen de gildes St. Vincent, Urbanus en St. Martin met zijn ezel, als hun beschermheiligen. De legendes gaan dat het woord “VIN” afstamt van St. VINCENT en dat het snoeien van de wijnstruiken (dat een grotere en betere opbrengst garandeert), te danken is aan St. Martin. Bij zijn bezoek aan de wijnboeren bond hij zijn ezel aan een wijnstronk en de ezel liet zich de wijnblaadjes goed smaken. En wat bleek later: deze wijnstronk leverden meer en betere druiven!